στο Μικρό μου Τσίρκο..

Σαν σε Μικρό Τσίρκο σαν σε έναν μικρό παράδεισο λοιπόν..
γεμάτο χρώματα και χαμόγελα, για μικρούς μα και για μεγάλους..
Με χαρούμενα ζωάκια και ευτυχισμένους κλόουν..!
με παιδικά γάργαρα γέλια με  μπαλόνια και αγκαλιές!

Έτσι το έχω φανταστεί.. έτσι το ονειρεύτηκα και έτσι θα το κάνω!!
Γιατί τα όνειρά μας πρέπει να τα δίνουμε τον χώρο που αξίζουν, έστω και καθυστερημένα..
έρχεται η ώρα που πρέπει να πάρουν το μερίδιό τους στη ζωή μας..
μέσα σε όλη αυτή τη πρωτοφανή τρέλα της πανδημίας εγώ ξεκινάω το δικό μου όνειρο..
γιατί πολλά χρόνια το είχα κρυμμένο και μετά από μια μεγάλη οικογένεια
και τρία υπέροχα αγόρια ξέρω πια καλύτερα..
Από μικρό παιδί λάτρευα τα γράμματα αλληλογραφούσα με την Κάση, με τη Ρένα μου, με τη Λενιώ και με ένα σωρό ακόμη παιδιά.. μοιραζόμουν τα πάντα μέσα σε εκείνες τις σελίδες..
αγαπούσα τις φωτογραφίες και τα ξύλινα παιχνίδια.. μάζευα αλληλογραφίες και η μυρωδιά τους ακόμη υπάρχει μέσα μου..
Αγαπούσα τα παραμύθια με μια εμμονή που ποτέ δεν πέρασε..
«Πίστευα» στα παραμύθια και τα “έφερα” στη ζωή μου..
τα έκανα πραγματικότητα και αλήθεια μου..
Άλλωστε η παιδική μας ηλικία είναι το ομορφότερο καταφύγιό μας..

Ναι τώρα ξέρω καλύτερα πως μόνο με όμορφα πράγματα γύρω μας,
η ζωή αντέχεται..
Ναι τώρα ξέρω πως η ομορφιά που οφείλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας
πηγάζει από μέσα μας..
Και έχει τα χρώματα και την ενέργεια ενός Μικρού Τσίρκου..

Τώρα ξέρω πως η παιδικότητα είναι το πολυτιμότερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε πρώτα σε εμάς ως γονείς και μετέπειτα στα μικρά μας πλασματάκια!!!

Πάμε λοιπόν όλοι μαζί να κάνουμε τον κόσμο μας πιο όμορφο!!

..Όλγα Πασχαλίδου..